این آبگذر همچنین یکی از مهمترین نمادهای شهر سگوبیاست به نحوی که نمایی از آن در نشان رسمی شهر نیز وجود دارد.از آنجا که این آبگذر فاقد کتیبهای قابل استناد است نمیتوان تاریخ دقیق ساخت آن را مشخص کرد. با این حال پژوهشگران زمانی بین نیمهٔ دوم سدهٔ نخست میلادی تا سالهای آغازین سدهٔ دوم را که همزمان با دوران امپراتوری یا وسپاسیان و یا نروا میشود را به عنوان زمان احتمالی ساخت این سازه در نظر گرفتهاند. در عین حال تاریخ شکلگیری خود شهر سگوبیا نیز بهطور دقیق مشخص نیست. تا پیش از فتح این منطقه به دست رومیان مردمانی موسوم به Vaccaei در آنجا ساکن بودند. پس از فتح شهر، لشکریان رومی که برای کنترل منطقه به آنجا فرستاده شدهبودند در همانجا ماندند و سکنی گزیدند.
چگونگی کار آبگذرآبگذر سگوبیا کار انتقال آب از رودخانهٔ فوئنته فریا در کوههای مجاور واقع درحدود ۱۷ کیومتری شهر و در منطقهای موسوم به لا آکبدا را انجام میداد و این آبها پس از طی ۱۵ کیلومتر دیگر به شهر میرسید. آب ورودی سپس در مخزنی موسوم به ال کاسرون (یا خانهٔ بزرگ) جمعآوری میشد و سپس از طریق کانالی به برج دوم موسوم به کاسا ده آگواس ( آبخانه یا آبانبار) منتقل میگردید. در آنجا شن موجود در آب تهنشین شده و آب بهطور طبیعی تصفیه میشد. پس از این مرحله آب مسیری ۷۲۸ متری را میپیمود تا به پوستیگو، صخرهای برآمده که مرکز قدیمی شهر موسوم به سگوبیا آلکازار بر آن بنا شدهبود میرسید. آبگذر سگوبیا سپس در پلازا ده دیاز سانز یا میدان دیاز سانز ناگهان به سوی پلازا آزوگِخو یا میدان آزوگِخو تغییر مسیر میداد و در اینجا بود که تمام شکوه خود را به نمایش میگذارد.
برای دیدن نظرات بیشتر این پست روی شماره صفحه مورد نظر در زیر کلیک کنید:
شما نیز نظری برای این مطلب ارسال نمایید:
بخش نظرات برای پاسخ به سوالات و یا اظهار نظرات و حمایت های شما در مورد مطلب جاری است.
پس به همین دلیل ازتون ممنون میشیم که سوالات غیرمرتبط با این مطلب را در انجمن های سایت مطرح کنید . در بخش نظرات فقط سوالات مرتبط با مطلب پاسخ داده خواهد شد .